Μπριχαντισβάρα

Ινδικός ναός. Χτισμένος μεταξύ 1000 και 1012 από τον Pατζαράτζα Α’ για να ευχαριστήσει τον Σίβα (ονομαζόμενος σε ένδειξη ευλάβειας και Μ. ή Pατζαρατζεσβάρα, δηλαδή «βασιλεύς των βασιλέων») για τις νίκες του, είναι ένας από τους ωραιότερους ναούς της νότιας Ινδίας. Το κελί του θεού βρίσκεται σε έναν κύβο με πλευρά 25 μ. διαρθρωμένο, και εξωτερικά, σε δύο ορόφους, πάνω από τους οποίους υψώνεται η ογκώδης πυραμίδα, χωρίς είσοδο και ανεπτυγμένη σε 14 ορόφους, με περίμετρο 30 μ. κατά τέτοιο τρόπο που η ανώτερη πλατφόρμα, η οποία έχει πλάτος 10 μ., να αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του ύψους της πυραμίδας. Οι διαστάσεις αυτές, όχι μόνο δίνουν στο σύνολο όψη πλούσια και ταυτόχρονα ελαφριά, που δεν συναντά κανείς σε καμιά άλλη οικοδομή, αλλά καθορίζουν όλο το υπόλοιπο κτίριο, απαιτώντας κάποια συνάφεια και με τα μέρη εκείνα που προστέθηκαν κατά τους επόμενους αιώνες: την αίθουσα με την επίπεδη στέγη, που χρονολογείται από το 15ο αι., την αίθουσα με τη μορφή του ταύρου Nάντι, του ιερού ζώου που ίππευε ο Σίβα, τους δύο πύργους - πύλη, μέσου ύψους, και τις άλλες μικρές κατασκευές στην ευρεία αυλή του ναού, μερικές από τις οποίες έμειναν ημιτελείς. Ο ναός με πύργο, που τελειώνει σε τρούλο φτιαγμένο από ένα μόνο πέτρινο όγκο και στηριγμένο σε ένα στρογγυλό βάθρο στην ανώτερη πλατφόρμα, τονίζει με τις αναλογίες του το αυστηρό στιλ της προηγούμενης περιόδου, αυξάνοντας την επιβλητικότητα και αποπνέοντας τέτοια καλλιτεχνική δύναμη ώστε να μην τολμήσει κανένας να αλλοιώσει τη γραμμή του με την προσθήκη ξένων στοιχείων. Στο εσωτερικό του βρέθηκε ένα σύνολο ζωγραφικών έργων που περιγράφουν τα εγκαίνια του κτιρίου από τον ιδρυτή ηγεμόνα.